سماع قرآندر احادیث اسلامی چه شیعه و چه سنی فضیلتهای فراوانی برای شنیدن (سماع) و گوش فرادادن به قرائت قرآن (استماع) ذکر شده است. ۱ - معنای کلمه سمع« سمع » در معانی متفاوتی همچون: قوه شنوایی، شنیدن (که فعل قوه شنوایی) است و گوش (آلت شنیدن) بکار رفته است. و «سماع» عبارت است از: صرف شنیدن هر چند بدون اراده باشد. اما «استماع» مصدر باب «استفعال»، و به معنای گوش سپردن همراه با پذیرش قلبی است که بدون اعمال اراده حاصل نمی‌شود. ۲ - فضیلت شنیدن قرآندر احادیث اسلامی (از شیعه وسنی) فضیلت فراوان برای شنیدن (سماع) و گوش فرادادن به قرآن (استماع) ذکر شده است و منابع علوم قرآنی نیز برخی از این احادیث را نقل کرده‌اند. به مضامین برخی از این احادیث اشاره می‌کنیم: ۱. خداوند از مستمع قرآن بلای آخرت و از تلاوت کننده آن بلای دنیا را دفع خواهد کرد. ۲. تلاوت کننده و گوش فرادهنده به قرآن در پاداش مساوی‌اند. ۳. کسی که فقط یک حرف از کتاب خدا بشنود، برایش یک حسنه نوشته و یک گناه از او محو و یک درجه به او عطا می‌شود. طبق احادیث، هنگام تلاوت قرآن، دیگران باید سکوت کنند. [۵]
خوشنویس، جعفر، القرآن الکریم فی احادیث الرسول الاعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ، صفحه ۷۸.
[۶]
سراج الدین، عبدالله، تلاوة القرآن المجید، فضائلها آدابها خصائصها، صفحه ۹۶.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ نامه فارسی علوم قرآنی،برگرفته از مقاله«سماع قرآن» |